Ankieta od SSO o rasach koni

Witam!
Wczoraj na SSO FB pojawiła się ankieta o tym "jaką chcecie rasę w SSO".
W ankiecie wzięło udział 10 koni:
- Knabstrupper
- Paso Fino
- Marwari
- Finn Horse
- Aegidinberger
- Konik Polski
- Rocky Mountain
- Curly Horse
- Percheron
- Trakehner

I też był jeden z naszych propozycji do wybrania w ankiecie, ale propozycji
od Nas będzie na pewno wiele, więc będę mówić w tym poście tylko o tej wybranej
 przez SSO dziesiątce. 



Pierwszy koń na liście kandydatów jest z Hiszpani.
Jego charakterystyczną cechą jest jego maść appaloosa. 
Została zapoczątkowana w 1808 w Danii na bazie klaczy hiszpańskich, u których umaszczenie wielobarwne zdarzało się w XIX wieku dość często. Knabstrup to doskonały koń rekreacyjny, posiadający zdolności do jazdy westernowej. Z powodu swojego oryginalnego umaszczenia (oraz łagodności i uległości) często bywa wykorzystywany w cyrku (jako koń do woltyżerki). Pięknie prezentuje się też w różnego typu zaprzęgach. 





Hiszpański koń owstała w XVI w. na terenie Puerto Rico, kiedy konkwistadorzy przywieźli swoje hiszpańskie konie. Paso Fino powstał na skutek krzyżowania wymarłej już hiszpańskiej rasy Jennet z końmi andaluzyjskimi, zapewne ma w sobie też domieszkę krwi berberyjskiej. Ponieważ Jennet były inochodźcami, nic dziwnego, że paso fino również ma tę cechę. Rasę rozwijano ze względu na wytrzymałość i komfortowy dla jeźdźca sposób poruszania się. Oprócz stępa i galopu dysponuje ona trzema wyjątkowymi rodzajami chodów: paso fino, paso corto i paso largo. Pierwszy to wysoki, zebrany krok paradny - kopyta bardzo szybko poruszają się w górę i dół, obecnie używa się go głównie podczas pokazów. Drugi - powolny foulee, o prędkości pośredniej między skróconym a wyciągniętym galopem. Paso largo to rodzaj kłusa. Dla rasy Paso Fino typowa jest pełna wigoru akcja przednich kończyn oraz potężny napęd zapewniany przez tylne nogi przy obniżonej linii zadu. Dosiadanie tych koni okazuje się niezwykle wygodne, albowiem wstrząsy związane z ruchem są absorbowane przez grzbiet i zad zwierzęcia.





Indyjski koń z charakterystycznymi uszami.Jest rzadką rasy koni z Marwar (lub) region Jodhpur Indiach . Znany ze swoich końcówek dousznych do toczenia wewnętrznego, występuje we wszystkich maściach koni , chociaż wzory pinto wydają się być najbardziej popularne wśród kupujących i hodowców. Znany jest ze swojej wytrzymałości i jest dość podobny do Kathiawari , innej hinduskiej rasy z regionu Kathiawar na południowy zachód od Marwar. Wielu członków rasy wykazuje naturalny chód ambly Marwari wywodzą się od indiańskich kucyków skrzyżowanych z końmi arabskimi , prawdopodobnie z niektórymiWpływ mongolski .Rathores tradycyjne władców Marwar regionu zachodnich Indiach, byli pierwszymi, którzy wyhodowania Marwari. Począwszy od XII wieku, promowali ścisłą hodowlę, która promowała czystość i wytrzymałość. Używany przez całą historię jako konnica kawalerii przez mieszkańców regionu Marwar, Marwari słynęło z lojalności i odwagi w walce. Pogłowie uległo pogorszeniu w latach 30. XX w., Kiedy złe praktyki zarządzania doprowadziły do ​​zmniejszenia zasobów hodowlanych, ale dziś odzyskały część swojej popularności. Marwari jest używany do lekkiego przeciągu i pracy w rolnictwie, a także do jazdy konnej. . W 1995 r. Stowarzyszenie hodowców powstał dla Marwari w Indiach. Wywóz Marwarisa był zakazany przez dziesięciolecia, ale w latach 2000-2006 dopuszczono niewielką liczbę wywozu. Od 2008 roku dostępne są wizy pozwalające na czasowe podróże Marwaris poza Indie.





Jak sama nazwa jego razy mówi jest z Finlandii.
 Rasa wywodzi się od prymitywnego fińskiego kleppera, który przez długi czas prawie nie ulegał zmianom. Wywierał on także wpływ na konie rosyjskie z sąsiednich terenów. W połowie ubiegłego stulecia rozpoczęto doskonalenie tej rasy, z wyglądu mało atrakcyjnej, ale niesłychanie wydajnej w pracy. Polegało ono na krzyżowaniu z końmi Norfolk Roadster, rosyjskimi końmi zimnokrwistymi oraz z nieistniejącą już rasą karelską (wschodniofińską). W roku 1907 założono księgę stadną. Od roku 1930 selekcję prowadzi się ściśle według cech użytkowych. Prócz cech pociągowych o wartości konia decydują wyniki wyścigów w kłusie w sulkach. Od roku 1971 oprócz koni pociągowych i kłusaków hoduje się także konie wierzchowe. Są one lekkie, wszechstronnie użytkowe, o dużym temperamencie i wytrzymałości. Istnieją 3 typy tych koni. 





Niemiecki koń podobny do kuca Islandzkiego.
Mocny koń średniej wielkości w typie kuca islandzkiego ze swobodą chodów konia pasoWysokie na 140-150 cm koniki występują raczej w ciemnych maściachGłowa szlachetnej budowy o prostym profilu, kończyny mocne.Doskonały do rekreacji, chętny do pracy pod siodłem, ma zdolności do specyficznych chodów. Małe zdolności do skoków, wynagrodzone są zdolnościami do inochodu i toltu. Tolt bardzo naturalny i efektywny - z fazą oparcia na jednej kończynie.Rasa została wyhodowana w stadninie w Aegidienbergu koło Kolonii (Nadrenia). Powstała przez krzyżowanie kuca islandzkiego (ze względu na łagodne usposobienie) i paso (swoboda chodów - jw.).




Konik Polski

Nasz koń Polski.
Ma charakterystyczną maść dla swojej rasy.
Dzikimi przodkami koników polskich były tarpany, podobne do odkrytych w Azji przez rosyjskiego badacza Nikołaja Przewalskiego w 1876 roku koni Przewalskiego. Zamieszkiwały one do końca XVII wieku lesiste obszary wschodniej PolskiLitwy i Prus. W okolicach Puszczy Białowieskiej przetrwały do 1780 roku, kiedy to zostały odłowione i umieszczone w zwierzyńcu hrabiów Zamoyskich koło Biłgoraja. Około 1806 roku, z powodu panującej biedy, zostały one rozdane okolicznym chłopom. W 1914 roku Jan Grabowski i Stanisław Schuch opisali małe chłopskie myszate koniki z okolic Biłgoraja.
Rasa konik polski wykazuje bardzo duże podobieństwo do wymarłego dzikiego konia tarpana, lecz nie jest genetycznie tą samą rasą (chociaż poza Polską, koniki polskie bywają określane mianem tarpan)




 Koń Rocky Mountain

Ta Amerykańska rasa koni ma charakterystyczną maść, są kare lub
 ciemno gniade i mają jasne włosy.
 Rozwinęła się na początku XX wieku. Rasa ta prezentuje cechy fizyczne koni hiszpańskich, poczynając od sylwetki, po sposób poruszania się i umaszczenie. Jest spokrewniona z tennessee walking horse'em i amerykańskim saddlebredem, które posiadają iberyjskie korzenie.
Są silne, wytrzymałe i odporne na zimno.




Curly Horse

Amerykański koń z charakterystycznymi włosami i sierścią, która
sprawia że wygląda jak pluszowa maskotka.
Występuje we wszystkich maściach, rozmiarach i budowie ciała.
Curlies uważa się za jedyną hipoalergiczną rasę koni; większość osób uczulonych na konie może poradzić sobie z Curly Horses, nie odczuwając żadnej reakcji alergicznej. Badania wskazują, że białko nie występuje we włosach Curlies, co może być przyczyną reakcji alergicznych na konie u osób cierpiących na alergie, ale badania nigdy nie opublikowano oficjalnie. Członkowie społeczności Curly pracują nad finansowaniem dalszych badań na ten temat.Początki Curly Horse są mocno dyskutowane w społeczności Curly, ale badania wciąż trwają. Nieporozumienia związane z historią konia Kędzierzawego powodują pomieszanie tego, czym jest rasa i jak ją nazwać. Członkowie ABCR wolą "Bashkir Curly", podczas gdy członkowie CSI i ICHO skłaniają się ku "North American Curly". Dodanie lub usunięcie nazwy "Baszkir" do nazwy rasy jest bardzo dyskutowane. Badanie z 1990 r. Wykazało, że jest mało prawdopodobne, że koń baszkirski , który również ma kędzierzawy płaszcz, jest przodkiem.




Percheron

Francuski koń podobny do Shire.
 Rasa zimnokrwistych koni, wywodząca się z regionu Le Perche we Francji. Powstała w wyniku wieloletniego krzyżowania się lokalnych ras koni z innymi rasami.Wysokość w kłębie wynosi 155-185 cmMaść siwa, kara w skrajnych przypadkach tarantowata. Są to konie kościste i masywne. Masa ciała 1000 do 1200 kg




Koń trakeński

Pruski szlachetny koń.
Przodkiem konia trakeńskiego jest schweiken – silny pruski kuc, wyhodowany przez Prusów. Schweikeny/trakeny zawsze były w centrum zainteresowania, dlatego też poddawano je krzyżówkom uszlachetniającym, aby połączyć cechy wytrwałego konia prymitywnego ze wzrostem, wytrzymałością, szybkością oraz dobrym charakterem koni pełnej krwi angielskiej i czystej krwi arabskiej. W 1732 roku została założona przez Fryderyka Wilhelma I Pruskiego Królewska Stadnina Trakenów w Trakenach, skąd wzięła się nazwa tego konia.Koń ten posiada szlachetną głowę z dużymi oczami, długą, dobrze ukształtowaną szyję, kłąb dość krótki, ale wysoki i dobrze zarysowany. Jego pierś jest szeroka, a łopatki długie i skośne. Średnio długi, silny grzbiet kończy się lekko opadającym i dobrze umięśnionym zadem. Jego nogi są delikatne, ale suche i o mocnej kości. Wysokość w kłębie wynosi zazwyczaj 160-175 cm. Umaszczenie ma jednolite, ale raczej nie siwe.Schweikeny/trakeny są końmi wszechstronnego użytku – potrafią świetnie skakać, sprawdzają się w konkurencjach WKKW oraz w ujeżdżeniu. Konie tej rasy mają spokojny charakter, są przyjazne, chętne do pracy i szybko się uczą.








Według mnie najfajniejsza i najpiękniejszą
rasą z dziesiątki (nie licząc
na szych polskich koni) jest rasa
Marwari. Ich sylwetka ciała, maści
i ich unikalne uszy sprawiają
że ta rasa pięknie by wyglądała
w SSO.






Ale nie możemy
zapomnieć że nasze Polskie
koniki są najlepsze,
wkąńcu są nasze.
W grze są już Szweckie,
Amerykańskie, Austriackie,
Brytyjskie, Hiszpańskie, i wiele
z innych krajów konie, ale
nie było jeszcze Polskich.






Ja zdecydowałam się więc że zagłosuje na Nasze konie, wkąńcu jak mówiłam
powyżej polskich konie muszą wkąńcu być w grze, wkąńcu nie ma jeszcze wogule z Polski koni.
I myślę że naprawdę fajnie by było je zobaczyć w SSO.



Piszcie w komentarzach na kogo zagłosowaliście 💜











Komentarze

  1. Jeju,ja chcę by dodali koniki polskie,nie wiem jak wy,ale mi się one strasznie podobają i ciekawa jestem,jak by w sso wyglądały :)

    OdpowiedzUsuń
  2. zdecydowanie pereszon albo kp

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty